دوم فروردین ، روز جهانی آب

مسعود باقرزاده : کارشناس خبره محیط زیست: آن روزها که چشمه‌های جوشان، قنات‌های خروشان و رودخانه‌های پرآب در گوشه گوشه شهر و روستاها چشم‌نوازی می‌کرد چه کسی می‌توانست روزی نبود آنها را تصویر کند. گذشت و گذشت تا امروز که همه جا پر شده از بنرها و پوسترهای هشدار کم‌آبی که آب هست اما کم است.

فعالیت‌های کشاورزی، صنعتی، خانگی، تفریحی و زیست‌محیطی از جمله مصارف آب به‌شمار می‌آیند. تمامی موجودات زنده برای رشد و تولید مثل، نیازمند آب هستند.

۹۷٪ آب روی زمین، آب شور و فقط سه درصد آن، آب شیرین است؛ اندکی بیش از دو-سوم این مقدار، در یخچال‌های طبیعی و کلاهک‌های یخی و قطبی منجمد شده‌است. مابقی آب شیرین، غیر منجمد است و عمدتاً تحت عنوان آب زیرزمینی یافت می‌شود و فقط بخش کوچکی از آن در روی زمین یا در هوا وجود دارد.

آب شیرین، یک منبع تجدیدپذیر است، با این وجود، منابع آب زیرزمینی جهان، پیوسته در حال کاهش است؛ کاهش قابل توجهی در منابع آب آسیا، آمریکای جنوبی و آمریکای شمالی رخ داده‌است، اگرچه هنوز مشخص نیست که تجدید طبیعی، تا چه حد این مصرف را تعدیل می‌کند و آیا اکوسیستم‌ها مورد تهدید قرار گرفته‌اند یا خیر .

زمستان و بهار می‌گذرد و بارندگی‌های زیاد دلمان را خوش می‌کند که سدها پر شده‌اند اما آنچه که امروز آمارها نشان می‌دهد عزم جدی ما را می‌طلبد تا نه اینکه خودمان در مصرف آب صرفه‌جویی کنیم بلکه دیگران را هم به انجام این کار مجاب کنیم و حتی حق به جانب خطاب به آنها بگوییم مصرف بی‌رویه شما از حق و سهم من و فرزندان من می‌زند. لطفا کمی با دقت بیشتر و نگاه عمیق‌تر به اعداد و ارقام توجه کنید و ببینید بحران کم آبی در کشورمان از وضعیت هشدار هم پیش‌تر رفته است.

آب آشامیدنی مان از کجا تامین می شود؟

آب آشامیدنی شهرها و روستاهای کشورمان از 2 راه تأمین می شود؛ آب های زیرزمینی مثل قنات و چشمه و آب های سطحی جمع شده از برف و باران. طبق جدیدترین آمار 59.5 درصد از مصارف آب شرب ایرانی ها از آب های زیرزمینی و 40.5 درصد از آب های سطحی است.

شهروندان عزیز : با وجود نزول رحمت الهی در ماههای بهمن واسفند، منابع آبی ومحیط زیست را دریابید.

همه ما باید نگران باشیم که محیط زیست ایران در وضعیت بدی قرار دارد .اگر بهای آب را بالا ببرند ،امنیت غذایی به خطر می افتد.بنده اقتصاددان نیستم ، اما فاکتورهای زیادی برای تغییر قیمت آب وجود دارد ،از نظر منابع آبی باید بپذیریم ورشکسته هستیم و باید موانع ومشکلات را قبول کنیم ، بی آبی برای کسانی که مدیریت منابع آبی را در اختیار دارند نباید باعث بی آبرویی شود .

باید در یک افق بلند مدت از ورشکستگی به مرحله نرمال برسیم که این امر نیاز به توجه به ابعاد انسانی ، اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی قضیه دارد .

کسانی که در این حوزه  فعالیت دارند، می دانند پتانسیل هایی وجود دارد اما مشکلات هم کم نیست و باید به افراد جوان میدان داد، در شرایط فعلی باید دغدغه این را داشته باشیم که چه می توان کرد و در شرایط موجود بهترین تصمیم چیست.

افرادی وارد بازی شوند که قواعد بازی و ریزه کاری های محیط زیست را بدانند ، کشور از نظر آبی در شرایطی است که نصف دشت های کشور از بین رفته است .

 چرا آب؟  چون آب یکی از مهمترین مسائل محیط زیست است ، و اولین موضوع که باید به آن بپردازیم مبحث آب است.

بیست میلیون یا بیشتر از جمعیت کشور حاشیه نشین شهرها هستند ، این افراد فرزندان کشاورز سی سال قبل هستند که مالکیتی کمتر از سه هکتار اراضی کشور در روستاها داشته اند و یا آن را فروخته و یا رها کرده و به حاشیه شهرها پناه آورده اند.

اگر تاکنون عرصه محیط زیست کشور ما دچاربی تدبیری و یک بی سوادی محض بوده است،هم اکنون به لطف ومدد تکنولوژی های صنعتی وارتباطی فرصت جبران فراهم است ومی توان با افزایش بهره وری در سازمان و ادارات به نقطه مطلوب رسید.

هر چند صرفه جویی در مصرف آب هزاران راه و روش داشته واز پیچیدگی های خاصی برخوردار است ، اما زنان نقش بسیار مهمی درآموزش مصرف بهینه آب به فرزندان واعضای خانواده داشته و دارند، در این شرایط بیشترین سهم در آموزش وصرفه جویی همان عمل به دستورات و آموزه های دینی ودرک همنوعان و هم وطنانی است که با مصرف بیش از حد ما دچار مشکلات ومصائب کم آبی خواهند شد و بایستی این گروه فعال وپر نقش در خانواده ها(بانوان خانه) بدانند که آب مایع حیات است وجاروی حیاط نیست و گروههای فعال اجتماعی می توانند با پویش همگانی در این زمینه شهروندان را آگاه ودرتابستان پیش رو منابع آبی را به خوبی مدیریت کرد.