یادداشت کوتاه/فلسفه برگزاری جلسات

جلساتی که معمولاً با تأخیر زمانی بر گزار می شوند بنظر می رسند در وهله اول شکست خورده اند زیرا به مهمترین فاکتور که زمان و وقت در مدیریت است بی توجهی شده است.
با توجه به توضیحات فوق سئوالاتی مطرح خواهد شد...
۱ـ آیا در برگزاری جلسات به اتلاف منابع و مصارف و هزینه‌ها و زمان و وقت توجه می شود؟
۲ـ آیا برگزاری جلسات فایده و خروجی ملموس و عینی داشته است؟
۳ـ هدف از برگزاری جلسه پشت جلسه چیست؟
۴ـ آیا در فکر ارباب رجوع و کسانی که در پشت دفتر مدیران در انتظار امضا و یا حل مشکلاتشان می باشند هستید؟
۵ـ آیا در جلسات به فکر داده ها و ستاده ها هستید؟
۶ـ آیا هدف یا نکات مورد نظر در جلسات محقق شده است؟
۷ـ آیا در برگزاری جلسات موفق عمل کرده ایم؟
۸ـ آیا در جلسات به دستور کار که مشخص شده با نظم و انضباط عمل می شود؟
۹ـ چرا برگزار کنندگان جلسات خودشان با تأخیر وارد می شوند و اغلب سر وقت مقرر حضور ندارند؟
۱۰ـ چرا از برگزاری ناموفق اغلب جلسات درس عبرت نمی گیریم؟
بنظر می رسد کمی از فلسفه برگزاری جلسات فاصله گرفته ایم بیشتر به خوب پذیرایی کردن از مدعوین توجه می شود تا هدف اصلی از برگزاری جلسه...این جلسات معمولاً با صرف نوشیدنی و کیک و عکس‌های یادگاری و کلیب های نمایشی جهت پخش در جامعه و با خبر کردن مسئولان بالادستی است که در اینجا ما مشغول انجام وظیفه و خدمت هستیم...
مسئولین بهتر است به نکات و مشکلات مردم که در فضای مجازی و حقیقی که مطرح می شود توجه و رسیدگی کنند فراموش نکنند آنها خادمین مردم و ملت هستند.
متأسفانه بعضی ها با کارهای پوپولیستی و شلوغ بازی خودشان را در این جلسات جا می زنند و در کنار افراد بعضاً تکراری ارتزاق می کنند.
 چرا لقمه را دور سر خودمان چرخ داده و شعار زده شده ایم.
مرتب در سراسر کشور جلسات و کنفرانس های متعددی با هزینه های گزافی برگزار می شوند که تا کنون خروجی مناسبی نداشته است زیرا شرایط و حال و اوضاع بیان کننده چیز دیگری است.
بنظر تان عجیب نیست که وقت و انرژی مادی و معنوی خودمان را مصروف این همه جلسات پر هزینه نماییم که خروجی لازم و کافی را ندارند و خودمان را درگیر همایش و نمایش تکراری کرده ایم.
معمولاً خروجی اغلب جلسه ها در « شهر جلسات » تعیین و مشخص کردن زمان و مکان جلسات بعدی می باشد به تعبیری جلسه بابت برگزاری جلسه دیگر...؟!
بهترین راهکار عملگرایی و اجرای برنامه های کارشناسی شده کوتاه مدت و میان مدت جهت بهبود و رفع مشکلات گوناگون جامعه است.
متأسفانه سر تیتر شدن بعضی ها و علاقه زیاد به مطرح شدن در اجتماع، باعث ندانم کاری ها و سطحی نگری ها شده است.
شاید یکنوع بیماری باشد که اپیدمی شده و کلیه انرژی ها و پتانسیل ها و زمان و وقت ما را به فناء می دهد.
تعطیلات و جلسات متعدد و دید و بازدیدهای بعضی از مسئولین باعث شده امورات مردم با تأخیر صورت بگیرد بهتر است قدر مردم شریف و دلسوز را دانست و صادقانه به آنها خدمت نمود زیرا رضای خدا در رضایت خلق خداست.
بعضی‌ها جامعه و اجتماع را با صحنه نمایش اشتباه گرفته و مرتب در حال بازیگری و نقش آفرینی هستند عزت از آن خداست به هر کس بخواهد اعطاء می کند نیاز به دو رویی و جا نماز آب کشیدن نیست.
سعی کنیم خودمان باشیم و خداوند متعال را ناظر اعمال مان بدانیم زیرا اشراف ‌و احاطه کامل به کل هستی دارد.
در ‌پایان از تمام مسئولینی که صادقانه خدمت می کنند تشکر و قدردانی می کنیم و تقاضا می نماییم مرتب به ادارات و مراکز تحت امر خودشان و مخصوصاً مراکز درمانی رسیدگی نمایند که با جان انسان ها سر و کار دارند.
 مرتب سرکشی و رسیدگی نمایید تا مشکلی برای مردم شریف و نجیب بوجود نیاید قدر این مردم را باید دانست و ارج نهاد.

خدایا چنان کن سرانجام کار
 تو خشنود باشی و ما رستگار
تیر ماه 1404