عبدالعزیز خضری اخیراً مطلبی منتشر نموده واذعان نموده است که تعدد گرو های فعال اجتماعی بدون همراهی ذاتی مسئولان ضامن تحول در شهرمان اوز نیست.
نگارنده با تائید مطلب منتشر شده توسط پایگاه خبری پیام دانش ،بخش مهم مطلب را منتشر،در ادامه آن را بسط می نمایم.
رئیس سابق دانشگاه آزاد اسلامی مرکز اوز بیش از ۵۰ سال شاغل مراکز اداری دولتی و غیر دولتی بوده است وبه تجربه دریافته است گروه ها هرچند قادر خواهند بود ستون قابل اتکایی برای هر تغییر و تحولی باشند اما در کوتاه مدت و حتی میان مدت بدون همراهی مسئولان اجرایی قادر به اقدامات ملموسی نیستند وآن هم در شهری که فضای نقدپذیری ضعیف است و شاید هر نقاد سمجی به حاشیه نیز رانده شود در این حالت نیاز است محور، شورای اسلامی و امام حمعه باشند تا از پشتیبانی مراجع حقوقی و حقیقی بهره برده شود و البته ضرورت دارد، دو مرجع یادشده خود متعهد به هر اقدام تحولی و تغییری باشند.
۸مهرماه ۱۴۰۲ نیکومار شهرمان شیخ عبدالقادر فقیهی که ساکن دبی نیز می باشد با امید از برون رفت رکود شهر و نزدیکی دیدگاه برای پیشرفت؛ دعوتی از عناصر تاثیر گذار به عمل آورد اما اینک بعداز شش ماه از آن زمان، شاهد حرکتی ادامه دهنده و تکمیلی نیستیم، نه این که نیروهای موثر حقوقی وحقیقی تاثیر گذارقادر به ادامه نیستند بلکه صلاح را در آن می بینند، به هر دلیلی خود پاپیش نکذارند ودیگری قدم را بردارد تا درجایگاه بی مسئولیتی صرفآ دعوت شونده باشند وبه عبارتی دیگر، خودرا درگیر انتقادات احتمالی نکنند.
بنابراین، عادت، برای عبور از ناملایمات ایجاب می کند با محوریت شورای اسلامی وامام محترم جمعه که اشخاصی حقوقی و حقیقی موثر هستند، فعالیت خودرا ساماندهی کنیم.
ودر چنین وضعی فرماندار نیز پیدا و یا پنهان پشتیبانی خواهد کرد.
واگر چنین تدبیری اندیشیده نشود با تردید می توان امیدوار به پیشرفت در راستای اهداف شد.
نویسنده متن چنان چه از دید افکار عمومی در طول مسئولیت ها توانسته کاری را صورت بدهد، چون در موقعیت مسئول اجرایی بوده است وهمواره سعی می کرده است با بهره گیری از ظرفیت های مدیران، در هر مرتبه و منطقه ای ونیزنیکوکاران، تشکل های مردم نهاد وعوامل انسانی آزاد مرتبط شود تا اقدامات مورد نظر را با مشارکت به پیش ببرد.
با نوشتن این مطلب قصد دلسردی یا کاهش انگیزه وجود ندارد، بلکه می خواهد بیان کند، پیشنهاداتی که ارایه می شود، به تجربه ودر میدان عمل آموخته شده است و راقم براین باور است بدون خواست مسئول یا مسئولان اجرایی شهر و شهرستان، امور بیشتر به پیام نویسی و یا صحبت کردن محدود می شود ودر بدین خاطربرتوصیه قبلی خود برای هماهنگی با شورای شهر و امام جمعه تاکید می گردد وتا فراهم شدن شرایط، شرکت خود در گروه را فاقد کارایی می داند.
گریده ای از مصداق پیش فرض بالا آورده می شود تا مطلب به سرانجام برسد: دفتر خدمات الکترونیک قضایی(ثنا) از دفاتر مهمی محسوب می شود که شاید بدون آن، کار دادگستری لنگ می زد و بدین خاطر رییس قبلی دادگستری شهرستان اوز نمایندگی آن را به مرکز شهرستان آورد ومنتظر تاسیس رسمی آن باقی نماند و این نمایندگی همان کار شعبه رسمی را از آن موقع صورت داد و کار مثبتی بود که دادگستری ومردم از آن بهره های شایان بردند و این پرسش هم به عمل نیامد آیا دفتر(ثنا) مستقل یا نمایندگی است چون همان کار را صورت می داد، مهم تامین خواسته اهالی و رفاه مراجعان بود.
واما دفترخدمات الکترونیک انتظامی (یا دفتر پلیس+۱۰) که پس از ۱۹ سال دایر شدن در ایران وتاسیس چندین ساله در شهرهای همجوار، در ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ برای اوز فراخوان داده شد وملاحظه می شود بعداز ۱۸ ماه از تاریخ فراخوان هنوز راه اندازی نشده است.
موضوع دیگر که دست برقضا مدیران این گروه مجازی(یاران همراه)، (محمدرسول باغی و خالد کریم پور)پیگیرش بودند در تیرماه سال گذشته و بدنبال سفر استاندار به اوز و هنگام صرف ناهار و در تالار امپراتور طی نامه ای خواستار اقدام مدیریت شهر برای مهار آب های روان شمال اوزو به منظور ایجاد فضای سبز و آبیاری آن گردیده بودند که دکتر محمد هادی ایمانیه بدون هیچ مکثی دستوری روشن به عنوان فرماندار صادر نمود، آما بعداز گذشت حدود ۹ ماه اقدامی صورت نگرفته است واین گزینه از جمله مواردی است که در محل و توسط مدیریت اجرایی شهرستان و شهر قابل انجام بود، و جای پرسش است چرا مسئولان علت را توضیح نمی دهند.
نگارنده در ردیف مسئولانی بوده است که زندگی کاری اش با رسانه و نقد پیوند داشته است و در جریان منافع آن دررشد وتوسعه می باشد و به عینه نیز آن را لمس کرده است.
وسخن پایانی، در اوز به خاطر تعدد گرو ها و پراکنده کاری اقدامات، منطقآ با حفظ سلایق فردی و جمعی، نیاز به همگرایی احساس می شود، بنابراین، پیشنهاد خودرا تکرار می کنم فعالیت های یا محوریت شورای اسلامی و امام جمعه ساماندهی شوند واین می تواند ضامن تلاش ها برای تحقق خواسته های خرد و کلان گردد.
به نظر می رسد آنچه در این نوشتار مورد توجه نگارنده (عبدالعزیز خضری)می باشد عنصر اساسی در مشارکت اجتماعی و سیاسی، یعنی آگاهی و رغبت است . به طوری که برخی آن را تقبل آگاهانه انجام بخشی از امور در شکل همکاری از روی رغبت به قصد بهبود و بهسازی زندگی اجتماعی می‌دانند. براین اساس مشارکت ، شرکت فعالانه انسانهاست درحیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی وبطور کلی تمامی ابعاد حیات و به معنای سهمی در چیزی یافتن و از آن سود بردن و یا در گروهی شرکت جستن و بنابراین با آن همکاری داشتن .مشارکت در این تعبیر می‌تواند اشکال و درجات گوناگونی نظیر : همکاری و همیاری، همبستگی، انطباق، سازگاری، پذیرش، انقیاد، شیفتگی داشته باشد . از اینرو تشویق به مشارکت و تسهیل در فرایند تحقق آن همواره مورد توجه مصلحان اجتماعی بوده است و آن را فرایندی می‌دانند که در طول زمان روی می‌دهد و همواره در حال تکوین، تکرار و تداوم است و در خلال آن، استعدادهای افراد از طریق همکنشی با دیگران متبلور شده و به "خودیابی" و در نتیجه مسئولیت‌پذیری نائل می‌آیند.
علمای علم سیاست معتقدند هر قدر شهروندان بیشتر به تعلقات مشترک خود آگاهی داشته باشند ، بهتر می توانند تصمیم های سیاسی را که به مصالح عام نزدیک تر ، تشخیص دهند ، به شرط آن که امکان واقعی انتخاب ومشارکت را در اختیار داشته باشند
درجه آگاهی سیاسی و اجتماعی شهروندان با میزان و کیفیت جریان اطلاعات ، سهولت دسترسی به آن و اعتماد عمومی به منابع تغذیه اطلاعاتی رابطه مستقیم دارد . معمولاً گرایش های حزبی ، صنفی ، گروهی ، اجتماعی و سیاسی مردم و واکنش آنان در برابر عملکرد حکومت در عرصه های سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی به پیش زمینه های آگاهی بستگی دارد . داشتن سواد و مدرک تحصیلی به تنهایی نشان دهنده ارتقای آگاهی های عمومی در مسائل یاد شده نیست . ولی بیسوادی و عدم دسترسی به اطلاعات حقوقی ، اداری ، فنی که جزو آگاهی های عمومی به شمار می روند مانع اصلی سازمان دهی نیازهای مشترک و چگونگی مشارکت برای برآوردن آن هاست . مهم ترین وظیفه مدیران اجتماعی ،تأمین اعتبارات و کمک های فنی و حرفه ای همراه با پدید آوردن زمینه گسترش آگاهی های عمومی است . آگاهی های عمومی افزون برتأثیر بر مشارکت ، در ثبات رأی و اندیشه افراد و مقاومت در برابر تهاجم تبلیغاتی رسانه های جمعی نیز مؤثر است.
سایت اوزخبر از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.
